Klątwa pragnienienia

[Dark✩ 207]

Pierwszy raz zobaczyłem ją na siłowni – te biodra, które falowały przy każdym kroku, ten grymas ust, gdy skupiała się na ćwiczeniach. Od razu wiedziałem, że musi być czyjaś. Ale to nigdy nie było dla mnie przeszkodą.

Dziś jest u mnie. Stoi przy oknie, palce bębnią o szybę, a jej ciało odbija się w ciemnym szkle. Jest niespokojna, ale ja wiem, czego chce.

– Tomek dzwonił – mówi, nie odwracając się. – Pytał, czy wrócę na kolację.

Podchodzę do niej, przyciskam ją plecami do szyby. Czuję, jak drży.

– A co mu odpowiedziałaś? – pytam, wbijając zęby w jej kark.

– Że... że musiałam zostać w pracy – wzdycha, gdy moja dłoń wsuwa się pod jej spódnicę.

Śmieję się cicho. Takie kłamstwa to nasza druga natura.

– A teraz powiedz mu prawdę – rozkazuję, wyciągając telefon z jej torebki.

Jej oczy rozszerzają się, ale nie protestuje. Wie, że to podnieca ją najbardziej. Wybieram numer, przyciskam aparat do jej ucha. Słyszę głos Tomka:

– Maryś? Wszystko w porządku?

Ona zaciska powieki, a ja wsuwam w nią palce.

– Tomek... – jej głos się łamie – jestem u niego. Właśnie... o Boże... właśnie mnie rucha.

Milczenie na drugim końcu. Potem tylko ciche:

– Rozumiem.

Odwracam ją twarzą do okna, rozpinam spodnie. Marysia przyciska czoło do szyby, jej oddech zaparował szybę.

– Powiedz mu, jak bardzo to lubisz – szepczę.

– Kocham to... – jęczy do telefonu. – Kocham, gdy mnie... wykorzystuje... gdy wiesz, że jestem jego...

Tomek nie odpowiada. Ale słyszę jego oddech. Wie, że to koniec. Że jego Marysia już nigdy nie będzie tylko jego.

A ja? Ja tylko przyciskam ją mocniej i śmieję się w duchu.

[Dark✩ 207]

Napisane przez @rogacz_199x :

 

Po drugiej stronie telefonu Tomek sięga ręką do spodni. Jego kutas natychmiast staje się twardy. Słyszy w słuchawce jęki swojej Marysi. Przeżywa rollercoaster. Jest zazdrosny o podniecony jednocześnie. Czuje wręcz fizycznie jej przyjemność. Wie, że Marysia lubi ostry seks z elementami dominacji, jednak sam nie był w stanie jej tego dać. Sam jest raczej uległy.

- Jesteś tam? - z zamyślenia wybudza go głos żony w słuchawce. Słowa wypowiada raczej sylaba po sylabie w rytm kolejnych pchnięć kochanka

- Tak kochanie - rzekł szybko

- Powiedz to...

Słowa stanęły mu w gardle. Wiedział, co chce żeby powiedział. Ale teraz te słowa miał wypowiedzieć w realu. Jego żona była ruchana przez kochanka w gdzieś i nie widział tego. Do tej pory jedynie o tym fantazjowali podczas zabaw w łóżku

- Mmm. Powiedz! - jej głos był teraz stanowczy

- Dziękuję.

- Za co?

- Za przyjemność, którą dajesz mojej żonie.

- iii?

- I proszę traktuj ją jak sukę.

- iii?

Tomek walczył sam ze sobą. Czuł, że kutas w jego dłoni za chwilę wybuchnie. Wyobrażał sobie jak Marysia jest teraz posuwania.

- Nie musicie używać gumki

[Dark✩ 207]

Tomek odkłada telefon na stół, jego ręka wciąż drży. Kutas pulsuje mu w dłoni, ale gdy linia cichnie, gorąco w jego ciele ustępuje miejsca chłodu niepewności. Stoi przy oknie, wpatrując się w ciemność, gdzie jego odbicie wygląda jak cień dawnego siebie. W głowie wciąż słyszy jej głos, rwany pchnięciami kochanka, sylaba po sylabie. „Dziękuję. Za przyjemność, którą dajesz mojej żonie.” Te słowa, które wypowiedział, palą jak trucizna, a zarazem sprawiają, że czuje się żywy. To jak klątwa dżinna – pragnął tego, a teraz nie może się uwolnić. Sięga po whisky, które zostawił na stole. Płyn parzy gardło, ale nie zagłusza chaosu w głowie. Zazdrość miesza się z podnieceniem, a myśl o Marysi – jego Marysi – w ramionach innego mężczyzny sprawia, że jego ciało reaguje wbrew woli. Wie, że ona uwielbia ostrą grę: dominację, poczucie bycia posiadaną. On nigdy nie potrafił jej tego dać. Zbyt miękki, zbyt uległy. Fantazje, które kiedyś szeptali w łóżku, stały się rzeczywistością. I nie wie, czy to go niszczy, czy wyzwala.Telefon wibruje. Wiadomość:

„Wracam. Bądź gotowy.”

Serce mu przyspiesza. Gotowy? Na jej powrót, na zapach innego mężczyzny na jej skórze, na opowieść, która będzie jak nóż i pieszczota zarazem? Zamyka oczy, wyobrażając sobie Marysię wychodzącą z mieszkania kochanka – rozmazany makijaż, wygnieciona spódnica, ślad jego rąk na jej udach. To podnieca go bardziej, niż chce przyznać. Drzwi otwierają się godzinę później. Marysia wchodzi, ruchy powolne, niemal prowokujące. Zdejmuje płaszcz, rzuca torebkę na kanapę. Nie patrzy na niego, ale czuje jego spojrzenie. W końcu odwraca głowę, jej usta układają się w wyzywający uśmiech.

– Cześć, kochanie – mówi, jakby wróciła z pracy, a nie z łóżka innego faceta.

Tomek przełyka ślinę. Chce coś powiedzieć, ale słowa grzęzną w gardle. Podchodzi do niej, serce wali mu w piersi. Ona przechyla głowę, czeka na jego ruch. Ale to ona przejmuje kontrolę.

– Klęknij – mówi cicho, tonem nieznoszącym sprzeciwu.

Zawahał się, ale opada na kolana. Marysia podchodzi, jej dłoń wsuwa się w jego włosy, szarpie lekko, zmuszając, by spojrzał jej w oczy.

– Powiedz to jeszcze raz – szepcze, a w jej oczach błyska coś dzikiego.

– Powiedz, za co dziękujesz.

Tomek czuje, jak krew napływa mu do twarzy. Jego oddech przyspiesza, słowa z telefonu stają się cięższe, bardziej realne.

– Dziękuję... za przyjemność, którą dajesz mojej żonie – mówi, głos drży.Marysia uśmiecha się szerzej, jej palce zaciskają się na jego włosach.

– I co jeszcze?– Proszę... traktuj ją jak sukę – wypowiada to szeptem, czując, jak jego ciało reaguje. – I... nie musicie używać gumki.

Jej śmiech jest cichy, ostry jak brzytwa. Puszcza jego włosy, siada na kanapie, zakładając nogę na nogę. Spódnica podnosi się, odsłaniając udo z czerwonym śladem po dłoni kochanka.

– Chcesz wiedzieć, co robił? – pyta, jej głos niski, niemal gardłowy. – Wziął mnie na stole w jego kuchni. Najpierw rozdarł mi rajstopy, nie zdejmując spódnicy. Wepchnął się we mnie tak mocno, że blat trzeszczał. Trzymał mnie za gardło, a ja błagałam o więcej. Wypełnił mnie, Tomek. Czułam, jak spływa po moich udach, kiedy wychodziłam.Tomek czuje, że traci oddech. Jej słowa są jak ciosy, każde zdanie maluje obrazy, które rozdzierają go od środka, a jednocześnie sprawiają, że jego kutas znów twardnieje. Klęczy przed nią, a ona mówi dalej, bez litości, z detalami, które są jak tortura i ekstaza.–

Później rzucił mnie na łóżko, rozpiął mi bluzkę, rozchylił ją, żeby widzieć moje cycki, kiedy mnie posuwał. Powiedział, że jestem jego dziwką, a ja krzyczałam jego imię. Wiesz, co jeszcze? Myślałam o tobie – o tym, jak siedzisz tutaj, wyobrażając sobie to wszystko, i to sprawiało, że dochodziłam jeszcze mocniej. Tomek zaciska dłonie w pięści, próbując opanować drżenie. Chce ją dotknąć, chce przerwać ten potok słów, ale nie może. Jest uwięziony, związany klątwą własnych pragnień, niezdolny do zerwania więzów, które sam stworzył.

– Dotknij mnie – mówi Marysia, rozchylając uda. – Pokaż, jak bardzo ci się to podoba.

Tomek podnosi się z klęczek, ręce mu drżą, gdy zbliżają się do niej. Czuje jej ciepło, zapach, który nie należy już tylko do niej. Wie, że to go niszczy, ale nie może przestać. To jak uzależnienie, jak życzenie, którego nie można cofnąć. Marysia chwyta jego nadgarstek, prowadzi jego dłoń tam, gdzie chce.

– Jesteś mój – szepcze, ale oboje wiedzą, że to nieprawda. Jest jego, jest kochanka, jest sobą. Ta wolność, ta gra, więzi ich oboje.– Powiedz to jeszcze raz – mówi, jej oczy błyszczą.

– Powiedz, że mogę robić, co chcę.

– Możesz robić, co chcesz – odpowiada Tomek, głos ledwie słyszalny – Zawsze możesz.

Jej uśmiech jest triumfem, a on wie, że to dopiero początek.