Moje (jej) oczekiwania

[para93✩ 569]

Hej, chciałabym się podzielić tym, jakie mam oczekiwania co do relacji z kochankiem. Mam za sobą przeszłość, w której spotykałam się z osobami stricte w celach seksualnych, wtedy mi to odpowiadało. Minęło jednak trochę lat, ja też się zmieniłam i wydaje mi się, że nie satysfakcjonowały by mnie takie spotkania. Dla mnie "seks" zaczyna się od emocji, wzajemnej fascynacji, chęci odkrywania. Kochanka widzę jako osobę, która mnie fascynuje, z wzajemnością. Z którą ciągnie nas do wspólnych rozmów, wyjść, itd. Marzy mi się relacja na długo, z zaufaniem. Żeby był to rodzaj zauroczenia/zakochania. Przeglądam już jakiś czas to forum i nadchodzi mnie taka myśl, czy nie podchodzę do tego za bardzo serio, czy to nie powinna być bardziej forma zabawy. Natomiast wydaje mi się, że każdy jest inny i powinnam uszanować, że tak właśnie mam. Ostatecznie partner jest otwarty na to, bym nawiązała właśnie taki typ relacji, jak tu opisałam, więc nikomu krzywdy nie robię. 

 

Chętnie przeczytam o doświadczeniach innych, czy ktoś ma rys poliamoryczny tutaj. Czy może u kogoś z czasem, w miarę nabierania doświadczenia, podejście zmieniło się na bardziej swobodne.

 

Mycha

[Wichura® 20 266]

Osobiście uważam że jeżeli chodzi o kwestie "większego zaangażowania" w relacjach to jest to temat który jest dosyć trudny do określenia na płaszczyźnie teoretycznej. Nasze oczekiwania, ustalenia czy potrzeby bardzo często się w jego ramach zmieniają a dodatkowo często następuje to pod wpływem drugiej osoby. Jeżeli masz doświadczenia w spotkaniach z mniejszym zaangażowanie, typu ons to myślę że najlepiej będzie jeżeli po prostu spróbujesz takiej bardziej zaangażowanej relacji raz czy drugi i sama wtedy określisz jak się w niej czujesz oraz czy to jest to z czego chciałaś

[switch_angel✩ 552]

W pełni się z Tobą zgadzam: seks naprawdę zaczyna się w głowie. Gdy pojawia się fascynacja, napięcie, emocjonalna chemia – wszystko staje się intensywniejsze, głębsze, przyjemniejsze. Bez tego to tylko fizyka, a mnie interesuje coś więcej.

Też wierzę, że jeśli kogoś się lubi, pożąda, i jest ta wzajemna iskra – a przede wszystkim zaufanie – można pozwolić sobie na więcej. Dla mnie to kluczowe, zwłaszcza że bliskie są mi relacje, w których jest przestrzeń na eksplorowanie także odważniejszych tematów, jak zabawy BDSM. Bez bezpieczeństwa i emocjonalnej więzi to nie działa.

Myślę też, że jeśli wszystkie strony danego układu są świadome i zadowolone – to dlaczego nie? Jasne, to zawsze niesie ze sobą pewne ryzyko, ale przecież poliamoria czy otwartość w relacjach potrafią być piękne… jeśli są autentyczne.

[Baradun✩ 20]

Ja jestem poliamoryczny, od kilku lat w otwartych relacjach, więc chętnie dodam swoje trzy grosze
Podpiszę się pod tym, że seks zaczyna się w głowie - ale to co w tej głowie u każdego z nas się znajduje w danym momencie to zupełnie inna sprawa. Osobiście cenię sobie poznawanie się, budowanie napięcia i powolną eksplorację. Wszak z każdym spotkaniem poziom dopasowania i "dotarcia" powinien rosnąć. 
Nie mówię jednak nie spotkaniom na jedną noc, albo relacjom z założenia opartym tylko na cielesności - one zaspokajają inne potrzeby, łechcą i łaskoczą inne obszary w mózgu i dają zupełnie inny rodzaj satyfakcji.
Parafrazując klasyka - jeśli mam wybierać między mniejszą i większą przyjemnością, wolę nie wybierać wcale. 
To, że te potrzeby z czasem się zmieniają, ewoluują lub pojawiają nowe jest jak najbardziej naturalne i zrozumiałe. 

W dniu 6.06.2025 o 10:13, switch_angel pisze:

[...] Też wierzę, że jeśli kogoś się lubi, pożąda, i jest ta wzajemna iskra – a przede wszystkim zaufanie – można pozwolić sobie na więcej. Dla mnie to kluczowe, zwłaszcza że bliskie są mi relacje, w których jest przestrzeń na eksplorowanie także odważniejszych tematów, jak zabawy BDSM. Bez bezpieczeństwa i emocjonalnej więzi to nie działa. [...]

Konsensualność, świadoma i entuzjastyczna zgoda i komunikacja są podstawą każdej udanej relacji. Nieważne czy to relacja klimatyczna, cuckold, ZK, BDSM, czy klasyczna wanilia. Bez wiedzy i zgody wszystkich zaangażowanych stron nie można sobie pozwalać na więcej, a eksplorowanie prowadzi do konfliktów i krzywdy. 

[para93✩ 569]

W dniu 6.06.2025 o 10:13, switch_angel pisze:

Też wierzę, że jeśli kogoś się lubi, pożąda, i jest ta wzajemna iskra – a przede wszystkim zaufanie – można pozwolić sobie na więcej. Dla mnie to kluczowe, zwłaszcza że bliskie są mi relacje, w których jest przestrzeń na eksplorowanie także odważniejszych tematów, jak zabawy BDSM. Bez bezpieczeństwa i emocjonalnej więzi to nie działa.

No właśnie. Chyba moje upodobania do mocniejszych klimatów też są tutaj kluczowe. Żeby  pozwolić komuś stopniowo przesuwać własne granice trzeba naprawdę z tą osobą znać się na wylot i ufać. Inaczej robi się niebezpieczna zabawa, czego też już doświadczyłam i podziękuję 😉

 

 

 

[switch_angel✩ 552]

Godzinę temu, para93 pisze:

czego też już doświadczyłam i podziękuję 😉

Współczuję 

[para93✩ 569]

1 godzinę temu, switch_angel pisze:

Współczuję 

Dzięki. Z perspektywy wielu lat to też myślę, że to cenne doświadczenia, bo bardzo dużo się o sobie dowiedziałam. 

 

23 godziny temu, Baradun pisze:

 

Konsensualność, świadoma i entuzjastyczna zgoda i komunikacja są podstawą każdej udanej relacji. Nieważne czy to relacja klimatyczna, cuckold, ZK, BDSM, czy klasyczna wanilia. Bez wiedzy i zgody wszystkich zaangażowanych stron nie można sobie pozwalać na więcej, a eksplorowanie prowadzi do konfliktów i krzywdy. 

Mam takie same przemyślenia. Jeśli chodzi o potrzeby, granice i uczucia to staram się grać w otwarte karty. Nie wodzić za nos, sprawdzać na ile zgrywamy z drugą osobą i o wszystkich wątpliwościach mówić wprost.  to bardzo ważne dla bezpieczeństwa każdej ze stron relacji